کشف سیارهای به اندازه مریخ و با ساختاری مشابه عطارد
تاریخ انتشار: ۱۲ آذر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۸۳۰۲۴۳
به گزارش جام جم آنلاین، سیارات دوره بسیار کوتاه (USP planets)، جهانهای کوچک و فشردهای هستند که از فاصله نزدیک به دور ستارههای خود میچرخند و یک مدار را در کمتر از ۲۴ ساعت کامل میکنند.
چگونگی پیدایش این سیارات در چنین پیکربندیهایی، یکی از رازهای ادامهدار سیارهشناسی فراخورشیدی است.
گروهی از پژوهشگران موسسه تحقیقات سیارهای (Institute of Planetary Research) در مرکز هوافضای آلمان (DLR) با همکاری یک گروه بینالمللی از پژوهشگران، یک سیاره دوره بسیار کوتاه (ultra-short-period planet) کشف کردهاند که فوقالعاده سبک است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این سیاره موسوم به «GJ 367 b»، تنها در هشت ساعت به دور ستاره خود میچرخد. این سیاره تقریبا به اندازه مریخ است و جرم آن نصف زمین است که موجب میشود یکی از سبکترین سیارههای کشف شده تا به امروز باشد.
سیاره GJ 367 b به دور یک ستاره نزدیک که ۳۱ سال نوری از خورشید فاصله دارد، میچرخد و به اندازهای نزدیک است که پژوهشگران میتوانند ویژگیهای آن را شناسایی کنند. به عنوان نمونه، پژوهشگران تشخیص دادند که GJ 367 b، یک سیاره سنگی است و احتمالا هسته جامدی از آهن و نیکل را در بر دارد که شبیه به ساختار درون عطارد است.
ستارهشناسان تخمین میزنند که GJ 367 b به دلیل نزدیکی شدید به ستارهاش، ۵۰۰ برابر بیشتر از پرتویی که زمین از خورشید دریافت میکند، به دست میآورد.
در نتیجه، دمای این سیاره در روز تا ۱۵۰۰ درجه سلسیوس نیز میرسد. تحت چنین دماهای شدیدی، هر جوی به همراه همه نشانههای حیات، حداقل تا جایی که ما میدانیم، تبخیر میشود.
این احتمال وجود دارد که این سیاره، شرکای قابل سکونت داشته باشد. ستاره آن، یک کوتوله قرمز(M dwarf) است که معمولا میزبان سیارات متعددی میشود.
کشف GJ 367 b در اطراف چنین ستارهای، احتمال وجود سیارات بیشتری در این منظومه را نشان میدهد که میتواند به دانشمندان کمک کند تا منشا GJ 367 b و دیگر سیارات دوره بسیار کوتاه را درک کنند.
«جرج ریکر»، پژوهشگر موسسه اخترفیزیک و تحقیقات فضایی کاولی در دانشگاه «ام.آی.تی» (MIT) و از اعضای این گروه پژوهشی گفت: منطقه قابل سکونت برای این دسته از ستارگان، جایی میان یک مدار دو تا سه هفتهای خواهد بود. از آنجا که این ستاره بسیار نزدیک و بسیار درخشان است، ما شانس خوبی برای دیدن سیارات دیگر در این منظومه داریم. گویی تابلویی وجود دارد که می گوید: برای دیدن سیارات بیشتر، اینجا را نگاه کنید.
این سیاره جدید، با ماهواره نقشه بردار فراخورشیدی گذران یا «تس» (TESS) به سرپرستی دانشگاه ام.آی.تی کشف شد. ماهواره تس، آسمان را برای بررسی تغییر روشنایی نزدیکترین ستارهها زیر نظر دارد. دانشمندان، دادههای تس که گذرها یا افتهای دورهای نور ستارهها را نشان میدهند، بررسی میکنند تا بفهمند که سیارهای در حال عبور است و برای مدت کوتاهی جلوی نور ستاره را میگیرد.
تس حدود یک ماه در سال ۲۰۱۹، قسمتی از آسمان جنوبی را ثبت کرد که ستاره متعلق به «GJ 376» را در بر داشت.
دانشمندان دانشگاه ام.آی.تی و سایر پژوهشگران، دادهها را تجزیه و تحلیل کردند و توانستند یک جرم در حال عبور با مداری بسیار کوتاه و هشت ساعته را شناسایی کنند. آنها چندین آزمایش انجام دادند تا مطمئن شوند که سیگنال، از یک منبع کاذب گرفته نشده است.
پژوهشگران پس از تایید این که جرم شناساییشده واقعا یک سیاره دوره بسیار کوتاه است، با استفاده از جستجوگر سرعت شعاعی سیارات با دقت بالا (HARPS)، ستاره این سیاره را از نزدیک رصد کردند.
آنها با کمک این بررسیها مشخص کردند که این سیاره جزو سبکترین سیارات کشف شده تا به امروز به شمار میرود که شعاع آن ۷۲ درصد و جرم آن ۵۵ درصد جرم زمین است. چنین ابعادی نشان میدهند که این سیاره احتمالا هستهای غنی از آهن دارد.
سپس پژوهشگران، احتمالات گوناگون در مورد ترکیب داخلی سیاره را کمرنگ کردند و احتمال دیگری را دریافتند که به بهترین وجه با دادهها مطابقت دارد و نشان میدهد که احتمالا یک هسته از جنس آهن، ۸۶ درصد از درون سیاره را تشکیل میدهد. این ساختار، مشابه ساختار عطارد است.
«رولاند واندرسپک» از پژوهشگران این پروژه گفت: ما در حال یافتن سیاره ای به اندازه مریخ هستیم که ترکیبی مشابه عطارد دارد. این یکی از کوچکترین سیاراتی است که تا به امروز کشف شده و در مداری بسیار باریک به دور یک کوتوله قرمز میچرخد.
دانشمندان همان طور که به بررسی «GJ 367 b» و ستاره آن ادامه میدهند، امیدوارند سیگنالهای سیارات دیگر منظومه را نیز شناسایی کنند.
ویژگیهای این سیارات مانند فاصله و جهت مداری آنها میتواند سرنخهایی را در مورد چگونگی پیدایش «GJ 367 b» و دیگر سیارات دوره بسیار کوتاه ارائه دهد.
«ناتالیا گوئررو» از پژوهشگران این پروژه گفت: درک این که این سیارات چگونه تا این اندازه به ستارههای میزبان خود نزدیک میشوند، یک داستان معمایی است. چرا این سیاره، جو بیرونی خود را از دست داده است؟ چگونه نزدیک شده است؟ آیا این روند، صلحآمیز بوده است یا خشونتآمیز؟ ما امیدواریم این منظومه، بینش بیشتری را به ما بدهد.
این پژوهش، با پشتیبانی ناسا انجام شد.
منبع: ایسنا
منبع: جام جم آنلاین
کلیدواژه: ماهواره تس سیارات سیاره ستاره ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۸۳۰۲۴۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اعضای بدن شما چند سال دارند؟
دیجیاتو نوشت: پژوهشگران در پژوهشی به این نتیجه رسیدهاند که ترکیب آزمایش خون با هوش مصنوعی برای تعیین سن زیستی اعضای بدن میتواند به پیشبینی بیماریهایی مانند آلزایمر کمک کند.
پژوهشگران آمریکایی در یک مطالعه دریافتند افرادی که اعضای آنها سریعتر از باقی بدنشان پیر میشود، ریسک بالایی برای توسعه بیماری در آن عضو در عرض ۱۵ سال دارند.
این پژوهشگران با استفاده از یادگیری ماشینی به بررسی سطح پروتئینهای خون انسان پرداختند. آنها روی ۱۱ عضو یا بافت بدن متمرکز شدند: مغز، قلب، ریه، کلیه، کبد، پانکراس، روده، سیستم ایمنی، عضلات، چربی و عروق.
تیم پژوهشی برای تمریندادن الگوریتم هوش مصنوعی سطح تقریباً ۵٬۰۰۰ پروتئین را در خون ۱٬۳۹۸ بیمار سالم یک مؤسسه پژوهشی آلزایمر بررسی کردند. این افراد از ۲۰ تا ۹۰ سال سن داشتند، اما غالباً در سنین میانی تا پیری بودند.
پژوهشگران پروتئینهایی را که ژنهای آنها در یک عضو چهار برابر فعالتر از اعضای دیگر بود، مشخص کردند. آنها به این ترتیب ۸۵۸ پروتئین مخصوص عضوها پیدا کردند و الگوریتم خود را طوری آموزش دادند که سن فرد را براساس آنها تخمین بزند.
با این روش، آنها آزمایش خونی توسعه دادند که سن زیستی یک عضو را در یک فرد ظاهراً سالم تخمین میزند. این سن نشان میدهد که ریسک بیماری در عضو مرتبط چقدر است.
پژوهشگران الگوریتم هوش مصنوعی خود را روی آزمایش خون ۵٬۶۷۶ نفر استفاده کردند. تقریباً ۲۰ درصد از این افراد پیری بسیار شدیدی در یک عضو و ۱٫۷ درصد پیری در چند عضو داشتند. پژوهشگران میگویند پیری سریع یک عضو میتواند ریسک مرگ را ۲۰ تا ۵۰ درصد افزایش دهد.
تشخیص بیماریهای زوال عقل در مراحل آغازین میتواند کارایی روشهای درمانی را بسیار بالا ببرد.
ارتباط سن اعضای بدن و ریسک ابتلا به بیماری
طبق یافتههای این مطالعه، در بیمارانی که دچار پیری زودرس قلب بودند، احتمال توسعه نارسایی قلبی ۲۵۰ درصد بیشتر بود. از طرف دیگر، پیری سریع مغز و عروق میتوانست نشانهای از پیشرفت بیماری آلزایمر باشد. قدرت این پیشبینی از بهترین نشانگرهای زیستی مبتنی بر خون موجود بهتر بود.
بیماریهایی که زوال عقل ایجاد میکنند، مانند آلزایمر، میتوانند دههها پیش از ظهور اولین نشانهها، در مغز آغاز شوند. بسیاری از درمانهای جدید تنها در مراحل ابتدایی بیماری آلزایمر کارآمد هستند. درنتیجه، روشهایی ساده که بتوان با استفاده از آنها بیماریها را در مراحل اولیه توسعه تشخیص داد، اهمیت بالایی دارند.
به این ترتیب، نتایج این پژوهش نشان میدهد که بررسی آزمایش خون با استفاده از الگوریتمهای هوش مصنوعی پنجرهای برای پیبردن به اتفاقات درون بدن ایجاد میکند.
قدم بعدی پژوهشگران این است که آزمایش خون خود را روی ۵۰٬۰۰۰ تا ۱۰۰٬۰۰۰ نفر دیگر بررسی کنند. تکرار این نتایج میتواند ثابت کند که نظارت بر سلامت اعضای ظاهراً سالم بهصورت تکی میتواند راهی مطمئن برای شناسایی اعضای دچار پیری زودرس باشد. شاید حتی بتوان افراد را پیش از بیمارشدن درمان کرد.