گرمای عطارد می‌تواند به ایجاد یخ در این سیاره کمک کند!
تاریخ انتشار: ۲۴ اسفند ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۷۲۵۸۲۷۱
محققان "موسسه فناوری جورجیا" (Georgia Institute of Technology) در مطالعه اخیرشان اظهار کرده‌اند گرچه دمای سیاره عطارد بسیار بالا است اما این گرما که دمای آن به 400 درجه سانتی گراد می‌رسد می‌تواند در کمال تعجب به ساخت یخ در این سیاره کمک کند.
به گزارش ایسنا و به نقل از فیز، در حال حاضر به سختی می توان باور داشت که یخ روی سیاره عطارد وجود دارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در نظر عموم سطح سیاره عطارد با توجه به نزدیکی به خورشید گرم‌تر از آن است که بتواند دارای یخ باشد اما محققان در طول ۳۰ سال گذشته در بررسی‌های متعدد خود به این نتیجه رسیده‌اند که در مناطقی از عطارد که معمولا در اکثر مواقع سال دارای سایه هستند می‌توان نشانه‌هایی از یخ را در اولین سیاره منظومه شمسی یافت.
ایده وجود یخ در عطارد در سال‌های ابتدایی دهه ۹۰ میلادی و در پی کشف غارهای متعدد در نزدیکی قطب شمال عطارد به ذهن دانشمندان خطور کرد.
محور عطارد بر خلاف زمین دارای شیب نیست و به همین دلیل قطب‌های آن در تمام طول زمان گردش آن به دور خورشید نور آن را دریافت می‌کنند اما برخی از دره‌های عمیق و غارهای آن این شانس را دارند تا از تابش نور خورشید در امان باشند و با توجه به فقدان جو در عطارد دمای این نواحی به اندازه‌ای پایین خواهد آمد تا آب منجمد شده به صورت ثابت در آنها وجود داشته باشد.
با پرتاب فضاپیمای "مسنجر"(Messenger) به مدار عطارد و بررسی تصاویر و داده‌های مختلف ارسالی آن این حدسیات رنگ واقعیت به خود گرفتند.
مسنجر اولین فضاپیمایی است که به طور خاص برای مطالعه سیاره عطارد ساخته شده است.
ماموریت این فضاپیما تحقیق در رابطه با مواد شیمیایی، آب و هوای آن و میدان مغناطیسی موجود در عطارد بود.
این فضاپیما در اوت ۲۰۰۴ توسط موشک "دلتا ۲" به فضا پرتاب شد و در تاریخ ۳۰ مارس ۲۰۱۵ پس از ۱۱ سال، ماموریت این فضاپیما با کوبیده شدن به سطح سیاره تیر پایان یافت.
مسنجر با دریافت سیگنال‌های نوترونی از قطب شمال عطارد به نشانه‌هایی از وجود منابع ثابت آب منجمد در این ناحیه دست یافت.
مواد معدنی موجود در خاک سطحی عطارد حاوی آن دسته از گروه های هیدروکسیل (OH) هستند که عمدتا توسط پروتون ها تولید می شوند. بنابر یافته های محققان موسسه فناوری جورجیا، گرمای شدید این سیاره به آزادسازی گروه های هیدروکسیل کمک می کند و سپس نیروی آنها افز ایش می‌یابد و این مولکول‌ها با یکدیگر برخورد می‌کنند تا مولکول های آب و هیدروژن تولید کنند که از سطح زمین بلند می شوند و به دور سیاره می چرخند. برخی از مولکول های آب در اثر تابش نور خورشید شکسته می شوند یا بسیار بالاتر از سطح سیاره می روند ، اما سایر مولکول ها در نزدیکی قطب های عطارد در سایه های دائمی دهانه ها قرار می گیرند که در آن صورت قطعات یخ دور از خورشید هستند.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: عطارد یخ سیاره عطارد مولکول ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۲۵۸۲۷۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
راه‌حل انقلابی در مهار گرمایش زمین: تبدیل مستقیم و پاک کربن دی‌اکسید به سوخت
به گزارش خبرآنلاین، محققان دانشگاه میشیگان که نتایج پژوهش خود را در مجله ACS Catalysis منتشر کرده‌اند، استفاده از کبالت‌فتالوسیانین (cobalt phthalocyanine) را به‌عنوان کاتالیزوری برای تبدیل کربن دی‌اکسید به متانول از طریق چند مرحله واکنش موردمطالعه قرار دادند. مرحله اول کربن دی‌اکسید (CO2) را به مونوکسید کربن (CO) و مرحله دوم CO را به متانول تبدیل می‌کند.
این رویکرد، روشی پایدار را برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و تولید انرژی بدون کربن دی‌اکسید مازاد ارائه می‌دهد. دانشمندان مدت‌هاست در تلاشند تا راهی برای تبدیل شیمیایی CO2 به سوخت‌هایی مانند متانول بیابند. متانول می‌تواند به‌طور بالقوه برای تأمین انرژی خودروها به روشی سازگارتر با محیط‌زیست مورداستفاده قرار گیرد.
البته پیش‌ازاین، تبدیل کربن دی‌اکسید به متانول در مقیاس صنعتی اتفاق افتاده بود، اما آن فرآیند از نظر زیست‌محیطی پاک نبود و تلاش‌ها برای انجام بزرگ‌مقیاس این تبدیل از طریق فرآیندهای الکتروشیمیایی، چالش‌های بزرگی به همراه داشت.
کبالت‌فتالوسیانین مانند یک قلاب مولکولی برای مولکول‌های CO2 یا CO عمل می‌کند. آرایش (هندسه) این مولکول‌ها در اطراف فلز کبالت بسیار مهم است، زیرا تعیین می‌کند که هر مولکول گاز با چه شدتی به هم متصل می‌شود. پژوهشگران متوجه شدند که مشکل، اتصال بسیار قوی‌تر کبالت‌فتالوسیانین به مولکول‌های CO2 در مقایسه با مولکول‌های CO است. به همین دلیل وقتی CO در مرحله اول تولید می‌شود، قبل از اینکه بتواند به متانول تبدیل شود، با مولکول CO2 دیگری جابه‌جا می‌شود.
محققان با مدل‌سازی محاسباتی پیشرفته حساب کردند که اتصال کبالت‌فتالوسیانین به CO2، سه برابر محکم‌تر از مونوکسید کربن است. این اندازه‌گیری‌ها با بررسی تغییرات سرعت واکنش در مقادیر مختلف CO2 و CO نیز تأیید شد.
محققان نشان دادند که تفاوت به نحوه تعامل الکترون‌های کاتالیزور با مولکول‌های CO2 و CO مربوط می‌شود. برای حل این مشکل، آنها پیشنهاد داده‌اند تا کاتالیزور کبالت‌فتالوسیانین به‌شکلی بازطراحی شود که نحوه تعامل آن با CO تقویت شده و میزان اتصال آن به CO2 کاهش یابد.
رفع این مانع می‌تواند راه را برای استفاده از کاتالیزورهایی مانند کبالت‌فتالوسیانین برای تبدیل پاک، مؤثر و بزرگ‌مقیاس CO2 به سوخت متانول هموار کند.
منبع: Phys.Org
۵۴۵۴
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1904012
تیراندازی، مراسم عروسی در ونایی بروجرد را به عزا تبدیل کرد